توضیحات :
پیشینه و مبانی نظری خوشه های صنعتی، چرخه حیات خوشه و خوشه ها و نوآوری در 87 صفحه در قالب Word قابل ویرایش.
بخشی از متن و فهرست مطالب :
مبانی نظری وپیشینه تحقیق خوشه های صنعتی، چرخه حیات خوشه و خوشه ها و نوآوری
فصل دوم 31
مروری بر ادبیات موضوع. 31
1-2 مقدمه. 32
2-2 خوشه های صنعتی. 32
1-2-2 تعاریف و مفاهیم خوشه. 33
2-2-2 خوشه های صنعتی و عناصر تشکیل دهنده آن. 38
1-2-2-2 عوامل فضایی و مکانی. 41
2-2-2-2 عوامل فرهنگی و اجتماعی. 42
3-2-2-2 عوامل سازمانی و اقتصادی.. 44
4-2-2-2 عوامل سیاستگذاری و نهادی.. 44
3-2-2 ویژگی مشترک خوشه ها 45
3-2 رهیافت های نظری و تحلیلی توسعه منطقه ای خوشه گرا 46
4-2 ویژگی های خوشه های صنعتی اثرگذار بر فرایندیادگیری، نوآوری و توسعه منطقه ای.. 48
1-4-2روابط عمودی وافقی بین بنگاهی. 49
2-4-2 همکاری و رقابت بین بنگاهی. 50
3-4-2 محیط های نهادی.. 52
4-4-2 بازار نیروی کار محلی. 54
5-2 خوشه های صنعتی در کشورهای کمتر توسعه یافته. 55
1-5-2 محیط اجتماعی کشورهای کمتر توسعه یافته. 56
6-2 چرخه حیات خوشه. 58
7-2 خوشه ها و نوآوری.. 60
8-2 انواع خوشه های صنعتی. 61
1-8-2- خوشه اولیه یا نوپا 63
2-8-2 خوشه های یکپارچه و برقرار. 64
3-8-2 خوشه های بالغ. 64
9-2 شاخص های توسعه خوشه های صنعتی: 65
1-9-2 مرور مدل ها و شاخص های مطرح شده 65
2-9-2 معرفی مولفه های مطرح شده در پژوهش.. 76
10-2 صنایع کوچک و متوسط. 79
1-10-2 تعاریف صنایع کوچک و متوسط. 80
2-10-2 تعاریف صنایع کوچک و متوسط در جهان. 81
3-10-2 نقش صنایع کوچک و متوسط در توسعه صنعتی. 84
4-10-2 برنامه های موفق توسعه صنایع کوچک و متوسط در جهان. 86
5-10-2 عوامل تسریع روند حرکت از صنایع بزرگ به سمت صنایع کوچک... 87
1-5-10-2 شدت یافتن رقابت جهانی. 88
2-5-10-2 افزایش بی اطمینانی. 89
6-10-2 وضعیت بنگاه های کوچک و متوسط در ایران. 90
7-10-2 شرکت شهرک های صنعتی استان گلستان. 92
1-7-10-2 جایگاه اقتصادی استان گلستان در کشور. 92
2-7-10-2 جایگاه بخش های مختلف اقتصادی استان گلستان. 92
11-2 جمع بندی 97
-2 مقدمه
ادبیات پژوهش در این فصل به منظور شناخت و بررسی
مفاهیم و عناصر کلیدی خوشه های صنعتی و مرور پژوهش های پیشین در این زمینه
مورد مطالعه قرار می گیرد. این فصل شامل بخش های زیر می باشد:
ابتدا به تعاریف و مفاهیم و عناصر خوشه های صنعتی و انواع خوشه ها و
اشکال مختلف آن پرداخته و پس از آن توسعه خوشه های صنعتی مورد بررسی قرار
می گیرد. در این راستا ، مدل ها و شاخص های توسعه خوشه ها که محققین ارائه
کرده اند مطرح شده است و فهرستی از شاخص ها ی توسعه خوشه صنعتی تهیه شده
است. بخش بعدی ادبیات، به صنایع کوچک و متوسط اختصاص دارد که بنا به تعریف
بنگاه های فعال در خوشه های صنعتی در این طبقه قرار می گیرد.تعاریف، طبقه
بندی ، نقش ها و وضعیت اقتصادی ،تنگناها و مسائل مربوط به توسعه این بنگاه
ها در این بخش مورد مطالعه قرار می گیرد.همچنین به تعاریف مختلفی از صنایع
کوچک و متوسط جهان پرداخته شده است. و در انتها به معرفی شرکت شهرک های
صنعتی استان گلستان و جایگاه اقتصادی آن در کشور پرداخته شده است.
2-2 خوشه های صنعتی
در طول دهه گذشته ، خوشه های صنعتی به طور وسیعی مورد توجه قرار گرفته
است. یکی از دلایل این امر قابلیت خوشه ها به عنوان راهی برای غلبه بر
محدودیت های ناشی از مقیاس سازمان های کوچک و متوسط است، و دیگر اینکه خوشه
ها زمینه مناسبی برای رشد و افزایش بهره وری ، نوآوری و رقابت ایجاد می
نمایند(Karaev et. al,2007).
خوشه ها امروز به عنوان ابزار مهمی برای ارتقا و توسعه صنعتی ، نوآوری،
رقابت و رشد شناخته می شوند. اگرچه معمولاً، خوشه ها به واسطه تلاش های
بنگاه های بخش خصوصی و افراد فعال در صنعت شکل می گیرند، ولی آنها در مسیر
رشد و فعالیت خود به شدت تحت تاثیر کنش گران گوناگون و پرشماری از قبیل
نهادهای دولتی ، مالی و صنفی در سطح ملی و محلی قرار دارند( Andersson et
al,2004).
با توجه به تجربه موفق ناحیه های صنعتی در کشورهای توسعه یافته[1]
، قابلیت شرکت های کوچک خوشه ای شده که از نظر اقتصادی کارآمد بوده و
فرآیند رشد و توسعه در نواحی صنعتی را به شدت تحت تاثیر قرار می دهند، توجه
محققان را به خود جلب نموده است. اگرچه توجه به خوشه ها در تحقیقات مربوط
به توسعه بنگاه های کوچک در کشورهای کمتر توسعه یافته ، رویدادی نسبتاً
جدید است و زمان پیدایش آن پیش تر از 1998 میلادی نیست، لیکن توسعه یافتگی[2]
بخشی و تمرکز جغرافیایی بنگاه های کوچک و متوسط ، پدیده ای رایج در این
کشورها مانند برزیل،آرژانتین، غنا، اندونزی، کنیا و مکزیک، پاکستان و .. به
شمار می آید (رابلوتی، 1382).
در این بخش ابتدا به مفاهیم و تعاریف مختلف خوشه های صنعتی پرداخته می شود. سپس به ادبیات
مربوط به عناصر تشکیل دهنده خوشه های صنعتی ، انواع خوشه ها ، رقابت پذیری
در خوشه ها پرداخته می شود . در ادامه نگاهی به وضعیت خوشه های صنعتی و
صنایع کوچک و متوسط در ایران و جهان خواهد شد.
1-2-2 تعاریف و مفاهیم خوشه
پشتوانه نظری پدیده ایجاد خوشه یا تجمیع را اولین بار آلفرد مارشال[3]
در نظریه صرفه های اقتصادی ناشی از تجمیع بیان کرد. در چارچوب این نظریه
شرکت های کوچک درعین حال که رقبای طبیعی همدیگرند، اعضای داخل یک شبکه
مستقل هستند. آثار ناشی از تجمیع آنقدر می تواند محسوس باشد که مزایای
رقابت صرفاً درچارچوب این تجمع می تواند معنا پیدا کند. مفهوم خوشه های
صنعتی به علت تازه بودن و عدم استحکام کافی در نظریه پردازی هنوز دارای
ابهاماتی در تعریف و کاربرد است. هرچند ایده خوشه صنعتی توسط پورتر[4] در 1990 شروع شد ولی پس از آن تعاریف متعددی از یک خوشه صنعتی ارائه گردید.
در خصوص خوشه ها تعاریف متعددی ارائه شده است که هر یک از این تعاریف به
برخی از ویژگی های آن اشاره دارد. نکتهی حائز اهمیت آن است که کمتر تعریفی
را میتوانیافت که از جامعیت لازم برخوردار باشد. لذا در ذیل به برخی از
آنهااشاره شده و سپس ویژگی های مشترک این تعاریف بیان خواهد شد.
بر اساس تعریف پورتر(2001) خوشه ها در واقع، همان تراکم جغرافیایی شرکت
های به هم مرتبط، عرضه کنندگان تخصصی، ارائه کنندگان خدمات، بنگاه های
صنایع مرتبط و نهادهای همکار (از قبیل دانشگاه ها، مؤسسات استاندارد وانجمن
های تجاری) در حوزه های خاصی است که علاوه بر رقابت، با یکدیگر همکاری نیز
می کنند.
بر اساس تعریف استیمسون[5] و دیگران (2006) خوشه های صنعتی تجمع صنایع همکار و رقیب در یک منطقه ی شبکه شده به صورت ارتباطات عمودی وافقی شامل پیوندهای مشترک و قوی عرضه کننده- خریدار و متکی بر موسسات اقتصادی متخصص هستند. چون خوشه های صنعتی حول شرکت های صادرات محور ساخته شده اند، ثروت جدید به منطقه می آورند و به رشد اقتصادی منطقه کمک می کنند.
آلتنبرگ و اشتامر (1999) خوشه ها را مجموعه ی نسبتاً بزرگی از شرکت ها
می دانند که در محدوده مکانی خاصی قرار داشته، پیشینه ی تخصصی مشخص دارند و
در آن (خوشه)، تجارت بین شرکتی و تخصص شرکت ها چشمگیر است. این دو، عقیده
دارند که در خصوص تعریف خوشه میان صاحب نظران اتفاق نظر و جود ندارد، اما
می توان این گونه جمع بندی نمود که واژه ی خوشه در عام ترین مفهوم، به
تمرکز مکانی فعالیت های اقتصادی در زمینه ای خاص اشاره میکند .
همفری و اشمیتز[6](1995) نیز بر این نکته تأکید می کنند که تشکیل خوشه می تواند به برخورداری از صرفه های مقیاس منجر شود.
بر اساس تعریف یونیدو خوشه مجموعه ای از شرکت ها است که در ناحیه یا
حوزهای جغرافیایی تمرکز یافته است و با تهدیدها و فرصت های مشترکی مواجه
اند. این شرکت ها، مجموعه ای از محصولات مرتبط یا مکمل را تولید می کنند و
می فروشند. چنین تمرکزی باعث ایجاد کسب و کاری مرتبط می شود و به پیدایش
خدمات تخصصی در زمینه های فنی، مدیریتی و مالی کمک میکند.
مورسینی(2004) برای تعریف خوشه صنعتی چنین اظهار نظر می کند، خوشه صنعتی
نهادی اجتماعی- اقتصادی است که در منطقه ی جغرافیایی ویژه در مجاور هم به
وسیله ی ساکنین بومی و نهادهای اقتصادی قابل تشخیص است و در آن، قسمت عمده ی
مردم و نهادهای اقتصادی درامور مرتبط اقتصادی، اشتراک و تقویت سهم خود از
تولید، فناوری و دانش سازمانی برای تولید محصولات و خدمات در بازار فعالیت
می کنند (Morosini, 2004).
روزن فلد[7] (2006) : خوشه های صنعتی را تمرکزی
از بنگاه های مرتبط و یا مکمل با کانال های عملی برای معاملات تجاری ،
ارتباطی و تعاملی می داند که زیرساخت های بازار کار و خدمات را به اشتراک
گذاشته و با فرصت ها و تهدیدهای مشابه مواجه اند ( Rosenfeld, 2006) .این
تعریف بیشتر به نقش تعاملات اجتماعی و همکاری بنگاه در طبیعت خوشه های
صنعتی اشاره دارد.
مه یر[8] (2003) خوشه صنعتی را گروهی از بنگاه ها
می داند که با دیگر بنگاه ها، تامین کنندگان و مصرف کنندگان در تعامل است و
از طریق توسعه نوآوری و یادگیری و محصولات و فرآیند های نوین در مکان
بازار از بنگاه های موجود در صنعت مشابه در دیگر مکان ها تمایز پیدا می
کنند. اصطلاح خوشه بر تمرکز بنگاه های مشابه اقتصادی در مکان جغرافیایی خاص
، معمولاً منطقه ی کلان شهری، اشاره دارد که موجب ایجاد دانش و یادگیری
جدید می شود و این دانش و یادگیری جدید، رقابتی برای بنگاه های درگیر به
وجود می آورد . بنابراین راهبرد های خوشه ، بر روابط میان بنگاه ها ، و نه
بر بنگاه های شخصی اشاره دارد. راهبرد خوشه بر این فرض استوار است که ایجاد
دانش و یادگیری در یک مکان ، مزایا را به همه ی بنگاه های صنعت آن مکان
اعطاء می کند، حتی اگر این بنگاه ها با دیگر صنایع رقابت داشته باشند
(Maye, 2003).
کری براون و دیگران[9] (2007) با بیان وجود
اختلاف نظر در تعاریف خوشه صنعتی، در تلاشند تا مفهوم جدیدی از خوشه صنعتی
ارائه دهند. بر همین اساس برای جبران این شکاف اصطلاح " زنجیره ارزش افزوده[10]
" را پیشنهاد کرده و بنگاه ها و موسسات خوشه صنعتی را در عوامل افقی،
عمودی و جانبی تقسیم می کنند و می گویند که : خوشه عبارت است از پیوند افقی
، عمودی و جانبی فعالیت های ارزش افزوده ی توزیع یافته ، به وسیله عوامل
مختلف همجوار که تمام عامل ها به خوشه ی خاص مربوط می شوند. عامل ها با
یکدیگر بنای زنحیره ی ارزش افزوده ای می باشند که مرزهای خوشه را معین می
کنند، همچنین تعاملات مستقیم و غیر مستقیم میان این عامل ها رخ می دهد که
در پیوند های ضعیف و متوسط، انعکاس خواهد یافت (Brown et al, 2007).
داداش پور و آلن(2010) در کار خود خوشه را این گونه تعریف می کنند: خوشه
های صنعتی نمایشی از بنگاه های کوچک و متوسطی است که با شکل گیری شبکه های
همکار در سطح منطقه ، به صرفه های ناشی از مقیاس، تجمیع ، یادگیری و ظرفیت
نوآوری مناسبتی دست می یابند و منبعی از مزیت های رقابتی منطقه ای و محلی
را فراهم می کنند (dadashpoor & Allan, 2010).
تمرکز بخشی و جغرافیایی بنگاه ها را خوشه گویند که چنین تمرکزی باعث
برخورداری از صرفه جوئی های بیرونی می گردد. وجود خوشه همچنین باعث جذب
کارگزاران بازارهای دوردست شده و به ظهور خدمات تخصصی در زمینه های فنی،
مالی و مدیریتی کمک می کند(Humphrey & Schmitz,1998) . در تعریفی دیگر
خوشه ها به صورت یک گروه نزدیک از نظر جغرافیایی از شرکت های به هم مرتبط و
موسسات مربوط در یک زمینه خاص تعریف می شود (Nadvi et al, 2004).
به عبارتی دیگر انبوهی از شرکت های مجتمع شده در یک محدوده جغرافیایی
نظیرتأمین کنندگان منابع و مواد اولیه و متقاضیان کالا و خدمات که برخی از
ارتباطات را با یکدیگر دارا هستند خوشه را تشکیل می دهند. این شرکت ها
معمولاً دارای تولیدات مکمل و یا مشابه در محصول، فرآیند و یا یک منبع
هستند .همان گونه که شکل (1-2) نشان می دهد، توسعه خوشه یک حد اشتراک میانی
سیاست صنعتی تکنولوژی و منطقه ای را شامل می شود. سیاست صنعتی[11] تلاش می کند تا عملکرد بخش ویژه ای از اقتصاد را بهبود دهد.سیاست تکنولوژی[12]، پیشرفت و انتشار دانش و نوآوری را ارتقاء می دهد و یک اشتراک کافی بین سیاست صنعتی وتکنولوژی وجود دارد. سیاست منطقه ای[13]
نیز قصد دارد تا اقتصاد را توسعه دهد یا شرایط اجتماعی اقتصادی مکان هایی
که از نظر جغرافیایی هدف گذاری شده اند را بهبود بخشد (Paytas et al, 2000)
توسعه خوشه
شکل1-2 : توسعه خوشه حد اشتراک سیاس تصنعتی، تکنولوژی و منطقه ای
(Paytas et al, 2000)
مفهوم خوشه بندی بسیار بیشتر از یک تراکم فیزیکی شرکت های مشابه که به
طور مستقل عمل می کنند می باشد. شرکت ها در خوشه ها تمایل دارند که در
انجام دادن فرآیندها یا مراحل ویژه در تولید و کانال توزیع متخصص شوند.
برای مثال در یک خوشه تولید مبلمان، تعدادی از شرکت ها ممکن است الوارهای
درشت و ناهموار را تهیه و عرضه کنند، تعدادی دیگر ممکن است نازک کاری و
مونتاژ مبلمان را انجام دهند در حالی که گروه مختلفی از شرکت ها ممکن
استبرای تمام کاری سطح و بازاریابی نهایی مسئول باشند. این تفکیک عمودی
تولید ممکن است به خوبی به وسیله تخصص گرایی افقی تکمیل گردد. خوشه ها مهم
هستند زیرا تراکم جغرافیایی می تواند به طور بالقوه ای به شرکتهای کوچک در
غلبه بر محدودیت های مربوط به اندازه و افزایش توسعه تکنولوژی و ارتقاء[14]
توانایی های خود برای رقابت در بازارهای محلی و جهانی کمک کند. نزدیکی
جغرافیایی همچنین امکاناتی را برای شرکت های محلی و بین شرکت هاو از طریق
موسسات محلی ایجاد می کند. خوشه ها پویا هستند و به سرمایه انسانی ارتقاء
یافته و ظرفیت های تکنولوژیکی بهبودیافته برای شرکت ها و افزایش قابلیت های
کارگران و تولیدکنندگان کوچک منجر می شوند. خوشه ها می توانند منافع مهمی
را که درآمدها را بهبود می دهد ایجاد کنند و کار و درآمد را برای افراد
فقیر فراهم می کنند(Nadvi & Barrientos, 2004) .
پورتر که بر روی محیط رقابتی محلی در میان شرکت ها در صنایع یکسان به
عنوان یک منبع مهم برای تقویت یک خوشه بسیار نوآور و رقابتی در سطح بازار
جهانی تمرکز نموده است، دریافت که خوشه هااغلب بسیاری از شرکت های محلی را
در رقابت شدید بین صنایع یکسان شامل می شوند(Porter,1990) . خوشه مجموعه ای
از شرکت ها است که در ناحیه یا حوزه ای جغرافیایی تمرکز یافته[15]
و با تهدیدها و فرصت های مشترکی مواجهند. این شرکت ها مجموعه ای از
محصولات مرتبط یا مکمل را تولید و عرضه می کنند. چنین تمرکزی باعث ایجاد
کسب و کارهای مرتبط می شود و به پیدایش خدمات تخصصی در زمینه های فنی،
مدیریتی و مالی کمک می کند (ایران نژاد و رضوی 1381).
خوشه ها مجموعه ای همگن از صنایع در یک منطقه جغرافیایی هستند که به سبب
وجود مزیت های خاص و یا سرمایه های قوام یافته اجتماعی چون فن و مهارت با
اهداف اقتصادی شکل گرفته است (Basand ,2002). به عبارتی دیگر مجموعه ای از
شرکت ها، سازمان ها، تشکل ها و نهادهای تخصصی فعال در یک رشته صنعتی است که
ازطریق روابط متراکم شبکه ای قادر به بر هم افزایی قابلیت های آن مجموعه
می شود (افخمی و رضوی، 1383 ).
[1]Developed countries
[2]Development
[3]Marshal
[4]porter
[5]Stimson
[6]Schmitz, H
[7]Rosenfeld
[8]Maye
[9]Kerry Brown and et al
[10]Value-added chain
[11]Industrial Policy
[12]Technology policy
[13]Regional policy
[14]Upgrade
[15]Concentrated
